Właściwości lecznicze tej powszechnie występującej byliny znano już ponad 3000 lat temu. W starożytności, problemy z górnymi drogami oddechowymi leczono przy pomocy specjalnych past przyrządzonych z nasion pokrzywy oraz miodu, które wspomagały odkrztuszanie zalegającego śluzu. W drugim wieku naszej ery, pokrzywę ceniono za jej właściwości moczopędne, dezynfekujące rany zgorzelinowe oraz owrzodzenia. Całe rośliny wykorzystywano do chłostania osób przewlekle chorych na reumatyzm. W XVII wieku wywarem z pokrzyw płukano gardła, przemywano rany i infekcje skórne.
Nasuwa się zatem pytanie: co odpowiada za tak nadzwyczajne właściwości pokrzywy zwyczajnej?
Działanie lecznicze i prozdrowotne pokrzywy przypisuje się różnym składnikom biologicznie czynnym. W bylinie tej, naukowcy zbadali ponad 50 różnych związków czynnych. Należą do nich m. in.: proste fenole, kumaryny, ligandy, ceramidy, kwas askorbinowy, pantotenowy, czy garbniki.
Obecnie znanych jest wiele przepisów wykorzystujących pokrzywę jako roślinę leczniczą. Odwar z liści pokrzywy pity po jedzeniu poprawia przemianę materii. Ponadto odtruwa organizm i zwiększa wydzielanie soku trzustkowego. Świeżo wyciśnięty sok z liści, po zmieszaniu z miodem doskonale nadaje się jako eliksir na przeziębienia i wzmocnienie organizmu.
Prezentujemy Wam najważniejsze właściwości pokrzywy nadzwyczajnej:
Bibliografia:
1. Kavalali G.M., 2003. Urtica. Therapeutic and nutritional aspects of stinging nettles. Wydawnictwo Taylor&Francis, London and New York, 5, 98, s. 2-3.
2.Koniuszy E., 2001. Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica L.) Aura. Zioła a zdrowie, 08, 69.
3. Piasecka M., Magdziarz A., 2011. Leksykon ziół od Ado Z. Pokrzywa zwyczajna. Ringier Axel Springer Polska, s. 74-75.